W i a t r
z zawrotną prędkością
przemierza
lasy i pola - góry i
doliny
dociera w niewidoczne
zakątki
dla ludzkiego oka
nie ominie niczego na swojej
drodze
jego oblicza są zmienne
uzależnione od miejsca i
nastroju
wiej wietrze wiej
ponieś także mój głos w
dal
i duszę szepczącą w
tęsknocie
wraz z oczami
wypatrującymi
i sercem gorejącym do
ciebie
wiej wietrze wiej
dotrzyj tam gdzie
wołam wypatrując twojej
duszy
dotrzyj tam
swoją mocą i skutecznością
a kiedy zawiejesz daj znak
bo i ja chciałbym
tam dotrzeć
22.03 - 23.03.2003.
Komentarze (18)
bardzo ładny wiersz, uwielbiam wiatr, kiedy szaleje za
oknem, a w kominku skrzą się iskry, serdecznie
pozdrawiam
Super+++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
gdyby to było takie proste wiatr unosiłby niejedna
dusze)))