W i a t r
z zawrotną prędkością
przemierza
lasy i pola - góry i
doliny
dociera w niewidoczne
zakątki
dla ludzkiego oka
nie ominie niczego na swojej
drodze
jego oblicza są zmienne
uzależnione od miejsca i
nastroju
wiej wietrze wiej
ponieś także mój głos w
dal
i duszę szepczącą w
tęsknocie
wraz z oczami
wypatrującymi
i sercem gorejącym do
ciebie
wiej wietrze wiej
dotrzyj tam gdzie
wołam wypatrując twojej
duszy
dotrzyj tam
swoją mocą i skutecznością
a kiedy zawiejesz daj znak
bo i ja chciałbym
tam dotrzeć
22.03 - 23.03.2003.
kazap
Komentarze (18)
Tylko wiatr jest naprawdę wolny i to nas w nim urzeka.
Pozdrawiam:)
Gdyby wiatr mógł nas ponieść...
I ja też chciałabym tam dotrzeć. Pozdrawiam :-)
Wiej wietrze, wiej...
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
:)
a kiedy zawiejesz daj znak
bo i ja chciałbym tam dotrzeć
poprzez zaspy
Tak mi się skojarzyło z zimą :)
wiej wietrze przez cały ocean i przynieś radosną wieść
:-)
pozdrawiam.
i ja się chetnie z wiatrem zabiorę :-)
Wiatr list doręczy. Piękny ten wiersz. Miłego
wieczoru.
mała korekta
/posyłam wiatr, aby ciebie przywiódł do mnie/:))
"Posyłam po ciebie wiatr,
aby ciebie przywiódł do mnie"
tak napisałam w swoim wierszu
i to czuję w wierszu Twoim.
Pozdrawiam:))
Ladnie:)Pozdrawiam.
"a kiedy zawiejesz daj znak
bo i ja chciałbym tam dotrzeć"
I ja też...
piękny wiersz mi skojarzył sie z życiem na obczyźnie i
z tęsknątą oraz ciekawością do tego co zostawiłem
wyjeżdżając +