***
Jestem,
zimno mi - jej też jest zimno.
Nasze kamienne domy
przyozdobione są suchymi kwiatami,
zarośniete drogi
- od lat nikt tu nie przychodzi.
Jesteśmy same...
strzeżemy swych, martwych,
ludzkich wcieleń.
Nikt za nami nie tęskni.
Nikt nie tęskni za nimi.
Jesteśmy, istniejemy
nikt nam już nie ufa.
Ktoś przystanął,
wyszeptał modlitwę.
Zimno mi -
zapal świeczkę.
refleksja....
autor
Anusiek
Dodano: 2004-12-04 14:41:57
Ten wiersz przeczytano 752 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.