...............

tak bardzo chciałam
unieść w dłoni
caly świat

a potem wrócić po zapachu


zdołałam jedynie
rzucić w niebo puszką
i biec przed siebie

otworzyć drzwi kluczem
wiolinowym

na pięciolinii

gdzie jedyną nutą jest nadzieja

wróciłam

nie po zapachu a po śladach

rozlanej wódki
którą spijałam Ci z ust

i kłamstwa

a potem usiadłam na krawężniku
by popatrzeć w gwiazdy

moje
.........
Twoje
........

cudze

autor

PeopleAreStrange

Dodano: 2006-01-01 18:56:46

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie