* * *

po ponad chyba 4 miesiącach jestem tu ponownie...;)

Przez niezliczone kolce Twej obojętności
patrzę na jeden punkt na arenie przetrwania.
To właśnie Ty-zwyczajne nic...!?

Coraz bardziej osuwam się po śniadej ścianie ciszy...
pragnę,by ostatnie szepty wskazówek wiecznego zegara,
zabrały mnie tam gdzie będe mogła w nicośći swej odejść...,

nie czując prawie nic,poza echem
odbijającym się od ścian Twego pustego serca...

zbyt ciężko jest usłyszeć,że...dla mnie Cię nie ma... ;(

autor

eda1989

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-11 20:59:44

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie