*******

Był niczym kwiat.
Rozkwitał rankiem, a o zmierzchu skromnie zanikał.

Był niczym perła w muszli zaklęta.
Swym blaskiem onieśmielał,
a gdy go nie było widać wszyscy marzyli,
by znów go ujrzeć.

Był niczym przyjaciel.
Każdy za nim tęsknił.

Był niczym Słońce tamtego lata.
Dodawał energii ciału i piękna światu.

Był mi tak bliski. Patrzyłam na niego codziennie.
A teraz odjechał razem z nią. Ten magiczny uśmiech.
Zabrała go ze sobą.

Madziu, nie odbieraj mi swojego uśmiechu, nawet jeśli jest Twój...

autor

GalaXy

Dodano: 2005-05-18 17:01:35

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie