Wiersz dla ciebie- mój ojcze,...

Nawet jeśle staniesz na głowie, kupisz, co tylko będę chciała i tak cię na nowo nie pokocham. Mówię na ty, bo nie mam dla ciebie ani grosza szacunku. Wystarczy mi to, co zrobiłeś. Wystarczy ten ból, który od ciebie dostałam...Zabrałeś mi 4 lata życia, zabrałeś mi kumpli, WSZYSTKO...Zapewne to czytasz, bo zawsze sprawdzasz co robię. Śledzisz nas...oby tak dalej, szybciej siebie wykończysz, a ja będę wtedy szczęśliwa, "tato"...

nienawidzę cię,
nie mam szacunku...
gardzę- twą twarza
bladą
Wpatrzona jestem
w cień twej
głupoty marnej
Owijam cię
litości szalem
pozwalam na
twe słowa puste,
które nic nie znaczą
dla mnie
patrzę na ciebie, ze smutkiem,
z żalem...
Żal mi ciebie
kiedy błądzisz daleko
wieją ci w twarz
twoje urojenia
wyrzucasz na mnie
ból istnienia
płaczesz, jak małe
dziecię
w ciele starca
obrania cię
przed śmiercią
łza
z kolegów
robisz kochanków
i wrogów
ze mnie dziwkę
marną spod latarni
w każdym z uczniów
własnej żony
widzisz wielbiciela,
który skrada ci, co twoje
widzisz wszędzie
swoją żonę:
na plakatach,
w gazetach,
w łóżku sąsiada...
uważasz nas za
wariatów...sam
tracisz pełną wartość
nie jesteś
już dla
mnie najukochańszym ojcem
nie jesteś już
mądrym człowiekiem
lękasz się
samego siebie
nieważne, że to
choroba
pamiętam ten gwał,
dobrze pamiętam...
Nie wybaczę,
nie powiem:
"Kocham Cię, tato"
jak kiedyś
Tylko odejdę,
zostawiając dla ciebie
śmieci...

autor

vermillion

Napisany: 2005-03-12 Dodano: 2005-03-12 19:28:01

Ten wiersz przeczytano 1179 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie