Wiersz z głębi zranionego serca...
"Myślałam, że Kocham, a tak naprawdę okłamywałam samą siebie..."
Miało być pięknie, mięliśmy marzenia,
a teraz zostały jedynie wspomnienia.
Zaczarowałeś serce, odebrałeś duszę,
a teraz przeżywam przez Ciebie katusze!
I choć na ustach uśmiech,
w sercu czai się ból...
Nie chcę już Ciebie
ani innego chłopaka bezdusznego!
Nie będę płakać ni ubolewać,
nie warto, bo mam jeszcze marzenia.
Marzę o życiu usłanym różami,
gdzie nigdy nie będę chodzić ze łzami.
To życie będzie piękne, różowe,
lecz żaden płci męskiej
w tym życiu brać udziału nie może...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.