Wiersz II

Dla Odległej Kobiety Mojego serca

Kiedyś latałem
O tak, piękne skrzydła posiadałem
Skrzydłami miłości się nazywały
W ich objęciach cały świat zwiedziliśmy
Każdą burze przeżyliśmy
Jednak teraz, ich nie ma
Odeszły razem z Tobą w dal
Spadam, tak nieuchronnie spadam w dół
Czuje, że mój koniec już nastał
Że piekło uchyla dla mnie swoich bram
Jednak nie upadłem, dlaczego?
Patrzę w górę
Dwa Anioły
Za ramiona w górę mnie wznoszą
Poznaje je
Nadzieja i Przyjaciel użyczyli mi skrzydeł

Dopóki nie odnajdę moich
Białych Skrzydeł Miłości

autor

Glupiec

Napisany: 2008-01-28 Dodano: 2008-01-28 21:20:55

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie