Wiersz sześćset siódmy

Dziś składam taki meldunek
choroby na razie brak
nadzieja zjadła mi rozum
rozpacz zrobiła mi frajdę
i sobie poszła
wrodzona nieśmiałość
trochę mnie spowalnia
ale na szczęście
miłość jest szybsza.
Kto mi uwierzy
na to szczere słowo
że tylko czasem byłem głupi
że tylko czasem nie kochałem
do sądu mnie za to nie gońcie
bo czasem to nie zawsze
kto mi uwierzy
że ja na zawsze pokochałem.

autor

neplit123

Napisany: 2021-02-02 Dodano: 2021-02-02 15:19:22

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie