Wiersz trzysta czterdziesty drugi
Nie proszę Cię
by nie było zła
nie proszę Cię
by nie było wojen i chorób
nie proszę Cię
o dowód na Twoje istnienie
bo wiem że jesteś
nie proszę Cię
o jakieś cuda
ale mam tylko
taką skromną prośbę
nigdy nie przestań
mnie kochać
a w godzinie mojej śmierci
weź mnie za rękę
i zaprowadź do Ojca
bo ja jestem
boży człowiek
a Ty jesteś
ludzki Bóg
autor
neplit123
Dodano: 2018-07-09 15:50:43
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Wiersz pełen wiary, przepięknie :)
Wiara, jak każdy nałóg potrzebna jest ludziom od
zarania,
Bogu, dzięki niej, ciągle głowę zawracamy,
tylko On, wcale nie dąży do spotkania
a światem od początku, rządzimy my sami.
Powoli, ostatnio szybko, go niszczymy,
niby pomocy u Boga, jakże często szukamy,
błądzimy, błądzimy, błądzimy,
narzekamy, narzekamy, narzekamy.
Fajny wiersz, związany z wiarą.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
No i taki,, ludzki Bóg,, z,, Bożym człowiekiem,, na
pewno się dogadaja :)
Miłego dnia :*)
☀
pięknie z wiarą - "Ty jesteś ludzki Bóg"
pozdrawiam
Pięknie cudny wiesz:)pozdrawiam cieplutko;)
Życiowa refleksja skłaniająca do przemyśleń nad istotą
wiary.
Pozdrawiam.
Marek
Super pozdrawiam
Pięknie.
dobry wiersz warto posłuchać
Turkusika:)
Serdeczności:)
Boży człowiek, ludzki Bóg,
aby wszystkim pomóc mógł.
Pozdrawiam Neplit, brawo, wrażliwość Twoja
jest nieoceniona.
Mi też się podoba.
Super.
pozdrawiam :)
cudowny, cuuuudowny wiersz!!!!
Pięknie poprowadzony poetycki monolog, choć myślę że
warto odrobinę zmienić, np tak:
"Nie proszę Cię
by nie było zła
ani o to
by nie było wojen i chorób
nie proszę
o dowód na Twoje istnienie
bo wiem że jesteś
nie proszę
o cuda
mam tylko
skromną prośbę
nigdy nie przestań
mnie kochać
a w godzinie śmierci
weź za rękę
i zaprowadź do Ojca
bo ja jestem
boży człowiek
a Ty jesteś
ludzki Bóg"
Pozdrawiam :)