Wiersz trzysta...
Radość w sercu mam
bo Ty wielki Boże
nas małych ludzi ukochałeś
i niech nikt nigdy
nie znudzi się
życiem doczesnym
bo przed nami wieczność
i proszę Cię dobry Boże
zdejmij wreszcie smutek
z ludzkich twarzy
i tak samo
jak rzeka nie
stanie się oceanem
tak samo miłość
nie może stać
się nienawiścią
autor
neplit123
Dodano: 2019-01-13 15:36:53
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Pozdrawiam ....
Mądra refleksja.
Pozdrawiam :)
Przepiękne zwrócenie się do dobrego Boga.
Kto miłość posiada ten jest szczęściarzem...
pozdrawiam :)
niedzielnie pozdrawiam +