Wiersz zamykający pewien...
Pozwoliłam, abyś mnie pokochał
Lecz być razem nie było nam dane
I już z pamięci znikły gdzieś
Nasze twarze roześmiane.
Byłeś w sercu, ale życie opuścić
musiałeś
Cały rok żyliśmy w różnych światach
Ale krok, by powrócić zrobiłeś
Po tych dwóch okropnie długich latach.
Niszczyłeś, co wzrokiem omiotłeś
Nie patrząc na krzywdę mej rodziny
A teraz idąc obok Ciebie
Nie zrobię - do złej gry - dobrej miny.
Przeprosiny są nie na miejscu
Bo zdeptałeś me uczucia nocą...
I gdy błysną gwiazdy na niebie
Wiedz, że nie dla Ciebie migocą...
Uznaj mnie za zaginioną na zawsze
I nie wracaj do moich myśli
Choć może któreś spotkanie
Ciemną nocą mi się przyśni.
Nie będę samotna, nie będę sama
Bo wiem z kim dzielić mam szczęście...
I nie patrz nigdy w moją stronę
Gdy się miniemy na mieście...
... Ilonie - Maeuslein w podziękowaniu za okazane zrozumienie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.