Wiersze śmierci
Cienie przeszłości osiadły na sercu,
Obiecali życie – świt odrodzenia,
I odeszli,
Słyszysz szepty w mroku,
To podchody i wiersze śmierci,
Zostały listy – spisane milczenie
dusz,
Cały świat w wyobraźni,
Uczę się nie tęsknić,
Wolny od przyjaźni,
W pierwszym kroku ku miłości,
Za dużo obietnic w nas,
a zbyt krótki czas przed nami,
Trzeba wyrwać tyle stron z książki
życia,
Zostawić to co najważniejsze,
Myślałem, że wyrwałem złość,
Jednak wiatr zabrał marzenia,
Chciałem tylko kochać,
Lecz się pomyliłem,
Nie przypuszczałem, że za błędy
płaci się gorzkim posmakiem samotności,
Komentarze (1)
Tak, rzeczywiście tematyka smutna, życie jest okrutne,
ale nigdy nie wolno tracić nadziei.