Wierszoklectwo o 4 nad ranem
Po cudownej miłości...
Gdy dwoje ludzi połączy los
mogą zrobić wszystko
iść razem w noc
Nie bać się niczego
Być zawsze ze sobą
Nie wiedzą, że przecież
Nie zawsze tak mogą
Gdy jedno wyjedzie
A drugie zostanie
Zabraknie czułego słowa "kochanie"
Zabraknie iskierki, płomyka na świecy
Złamanego serca już nikt nie uleczy
Rozejdą się nagle, jak nagle złączyli
Pozostanie żal, i to co przeżyli...
... pozostaje ból, przepłakane noce i nadzieja na szczęśliwe dni.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.