wierzba

Wierzbo, czemu płaczesz?
Dlaczego bryzie się poddajesz?
Po co łzami liście moczysz?
I na tak trudnej drodze stajesz?
Już długo swój smutek okazujesz?
Co ci tę przykrość sprawiło?
Jak to jest że tak długo cierpienie snujesz?
By utkać to co twą duszę przez lata zdobiło.
Czy twoje korzenie tak głęboko sięgnęły?
Że już czerpią nie wodę lecz żal.
A resztki radości w raz z deszczem spłynęły.
I uwięzione zostały wśród twardych skał?
Cień zaiste tak duży jak rana.
Wszystkie wysiłki w nicość wkładasz.
Czy chwila szczęścia będzie ci dana?

Tylko mi wierzbo nie odpowiadasz?

autor

nicość

Napisany: 2004-10-03 Dodano: 2004-11-19 00:06:49

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie