WIERZĘ
Wciąż jeszcze wierzę w nas
Choć inni szansy nie widzą
Ja wierzę
Może tak głupia i naiwna
Idę po kamienistej drodze
Ale wierzę
Ciężkie powieki i zduszony oddech
Serce wybija każdą sekundę
Bo wierzę
W moich oczach tli się nadzieja
Ręce wyciągam ku Tobie
I wierzę
Opętana i wierna jednej doktrynie
Szepcąc zadaję pytanie
Czy Ty wierzysz?
Czy ja jeszcze wierzę?
autor
HUZAROVA
Dodano: 2013-12-01 10:29:01
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Doktryna jest użyta dlatego by podkreślić wydźwięk
słowa miłość ze tracimy rozsadek poddajemy się jej
całkowicie.
Bardzo ładny wiersz, z powtarzaną jak mantra frazą,
nie podoba mi się jedynie ta "doktryna" - to słowo
chyba tam nie pasuje... Ale podoba mi się, całkiem
nieźle pomyślany... Pozdrawiam :)
Wiata dodaje skrzydeł z zaradnego miodu, tych których
nie przełknie czas sztyletowaty.
"tobie" z małej, usunęłabym "pierwsze wierzę" z
pierwszej zwrotki, "tak" z drugiej."zduszony oddech"-
nie wiem czy to trafne porównanie, mówi się o
zduszonym krzyku. Może płytki oddech, jakoś tak.
Reszta ok. Pozdrawiam@
Pytanie z zakończenia, zadałam również sobie, bo
poczułam, że tak ma być...
Pozdrawiam.
Ładny w swej prostocie, dużo emocji przekazałaś, które
poczułam dość mocno.
Pozdrawiam serdecznie.