GRANICA

Bo to już kres twój i granica
Nadeszła czarna godzina, kaplica

Mnichu wierny w kapturze na głowie
Oczyść swoją duszę zanim ktoś się dowie

Ile bólu i cierpienia te oczy wylały
Ile rąk pomóc chciało, serca w górę gnały

Czy to wszystko jest coś warte, jaką cenę zapłacisz
Ile znaczy twoje życie, nawet kiedyś bogaty

Dzień nadejdzie gdy razem użyźnimy tą glebę
Na brunatnym dziedzińcu podzielimy się chlebem

Zostaną głuche wspomnienia, niedotrzymane obietnice
Ślady nasze przetrwają, przyjdą nowe dziedzice

Pospolite ruszenie zagrzmi niebem i ziemią
Cała szarość tych murów pokryje się zielenią

Spokojnie ducha oddamy kiedy Pan nas przywoła
I wreszcie marny nasz teatrzyk za kurtynę się schowa

Może to tylko przestroga, rychła przepowiednia
Ale tego co masz z rąk nie wypuszczaj, nie strać

Chociaż czarne to czarne a białe zawsze białe
Pokolorujmy przyszłość, idźmy pod prąd dalej

autor

HUZAROVA

Napisany: 2013-11-03 Dodano: 2013-11-03 09:50:55

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie