wieszak
chowala w sobie resztki tego uczucia
mimo to czasem
odwieszala je niczym plaszcz na zakurzony
wieszak
wieszak z napisem "PRZESZLOSC"
wisialy juz na nim tymczasowo
smutek, nienawisc, gniew i od czasu do
czasu
poczucie samotnosci
gdy jej smutki wisialy spokojnie w ciemnym
kacie
czula sie radosna i wyzwolona
jednak niekiedy w deszczowe dni
wszystkie jej problemy spadaly z
wieszaka
ubierala je wtedy na siebie
stajac sie znow soba a jednak...
zapominala siebie bladzac po
wspomnieniach
bladzac po tych wszystkich upalnych
dniach
i rozgoryczona znow odwieszala
swe utrapienia na wieszak...
moze moj wieszak zacznie sie w koncu uginac pod ciezarem problemow i wspomnien...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.