wieszak

chowala w sobie resztki tego uczucia
mimo to czasem
odwieszala je niczym plaszcz na zakurzony wieszak
wieszak z napisem "PRZESZLOSC"
wisialy juz na nim tymczasowo
smutek, nienawisc, gniew i od czasu do czasu
poczucie samotnosci
gdy jej smutki wisialy spokojnie w ciemnym kacie
czula sie radosna i wyzwolona
jednak niekiedy w deszczowe dni
wszystkie jej problemy spadaly z wieszaka
ubierala je wtedy na siebie
stajac sie znow soba a jednak...
zapominala siebie bladzac po wspomnieniach
bladzac po tych wszystkich upalnych dniach
i rozgoryczona znow odwieszala
swe utrapienia na wieszak...

moze moj wieszak zacznie sie w koncu uginac pod ciezarem problemow i wspomnien...

autor

znikad do nikad

Napisany: 2007-09-29 Dodano: 2007-09-29 13:03:41

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie