ona...

w deszczu szla
nie czula wilgoci przenikajacej
koncowki jej rozczapierzonych wlosow...
w glowie klebily jej sie mysli, sceny
wspomnienia przeskakiwaly jedno po drugim
mimo ich piekna uswiadamiala sobie
ze ostatnie przynioslo jej bol i zal
przypomniala sobie wymamrotane
w ciszy slowa"zegnaj na zawsze..."
zostala sama bez perspektyw
na lepsze jutro w najblizszej przyszlosci...
mimo to cos podpowiadalo jej by byla silna
jakis cichy glos dowartosciowywal ja
gdy byla u kresu sil
mimo to szczescie nie pojawilo sie natychmiat
nie odnalazla go w czyis czulych ramionach
na jej sercu pozostala szrama
dopiero czekajaca na zatarcie
ciekawe jak dlugo bedzie czekac...

autor

znikad do nikad

Napisany: 2007-09-28 Dodano: 2007-09-28 22:07:57

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie