Wiesz...Mały Książe...
Przeszedłeś tak blisko że poczułam twój
smak
Mój mały Książe,
nawet nie wiesz jak mi Ciebie brak
wiesz..
kiedyś byłam lepszą pisarką
bo Ty prowadziłeś mnie myślami
przez wersy owiane tajemnicami
wiesz...
kiedyś byłam lepszą malarką
bo potrafiłam malować twój obraz
w myślach mych.
wiesz..
Kiedyś byłam Twoją Księżniczką
Dziś jestem niczyją
wiesz...
Nie potrafię już spojrzeć w czyjeś oczy
Potrafiłam tylko w Twoje
choć często nieszczere
wiesz...
Nie potrafię czerpać z dotyku obcych
rąk
Potrafilam tylko twoim delektować się.
wiesz...
Nie jestem już sobą Bez Ciebie
a jeśli tak ma być to
Wszystko ma przestać istnieć
Niech zniknie cały świat
Bo tak mi Ciebie brak.
Komentarze (2)
Mnie spodobały się obrazowo przedstawione uczucia:
"nie jestem już taką malarką, pisarską.. itp. dzięki
temu wiersz emanuje tęsknotą i bólem czy żalem
przybranym w cieniutki woal tajemniczości. Przy
czytaniu zraził mnie tylko koniec i ten niepotrzebny
"Niech cały Świat trafi szlag" - wg. mnie zakłóca
wymowę wiersza..
Ale ogólnie sam wiersz bardzo mi się podobał..
Pozdrawiam
emocje narastają, aż.....zaskakuje koniec...ciekawe