Wilcze serce
zza krat
spoziera przepełnione pustką
wilcze serce
czasem tylko w zewie swej natury
wyrywa się z więzów jak ptak
co chce odlecieć z gniazda
ocierając ból egzystencji
walczy
w ramach swojego istnienia
Wilcze serce…
autor
lasthope
Dodano: 2015-04-28 07:22:26
Ten wiersz przeczytano 607 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Zew natury odzywa się we wszyskich istotach żyjacych
na ziemi. Miłego dnia :)
:)))
walcze serce`m a nie piórem,
owszem wyję gdy ból Pazurą
wbija szpon kitci w oko
kłamliwy duchu pi sarza - spoko
każdemu wolno pisać jak umi,
niech się ostatnia nadzieja wyszumi..
Jest beznadziejnie, bo oprócz kalkowych metafor (zew
natury, ból ezgystencji itp.) same bzdury. Gdzie serce
ma oczy, że spoziera? Jak się ociera ból, nawet
zwykły, zębowy, a co dopiero taki wielki? "Pustka w
sercu" dorównuje pustce wierszowej - zamiast mięśni,
krwionośnych naczyń i nerwu czytelnik ma podane nic,
nic po czym można byłoby odczuć inną emocję, niż
zniesmaczenie. To parodia poezji, proszę już tak nie
pisać, proszę najpierw dużo czytać, naprawdę czytać
dużo poezji i myśleć przy tym.
nie lubię psów bez smyczy i kagańca ale inteligentnych
wilkołaków i wilków które biją dostojnością uważam za
fantastyczne. pozdrawiam
Ciekawa refleksja. Czasami tak bywa, że aby coś zdobyć
trzeba o to walczyć. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
I niech nie przestaje walczyć :)