WIOSENNA ŁĄKA
Błądząc stopami po zielonym niebie
zbieram stokrotki jak gwiazdy rozsiane
co z pączków ledwie widocznych rozkwitłe
cudowny dywan
stworzyły nad ranem
W cichej zadumie nad marnością świata
jawi się obraz szczęśliwości wielkiej
kiedy to mogę tylko żyć nadzieją
że kiedyś razem
a na razie tęsknię
W tych to stokrotkach szukam twojej
twarzy
i dnia tamtego co niezapomniany
kiedy wręczyłeś mi malutki bukiet
wyznając miłość
mój kochany
Komentarze (18)
wiersz rozmarzony, wiosenny, choć tego nie widać na
dworze
Wiosenna łaka i stokrotek bukiecik. Niezapomniany do
miłości bilecik.
I już na zawsze owe stokrotki zostaną dla Ciebie
symbolem miłości-pięknie:)