Wiosenne trele
Wiosna już na progu,
Przyroda się budzi,
Już sasanek i tulipan,
Cieszy oczy ludzi.
Na łąkach znów zieleń,
Ścieli się dywanem,
Na źdźbłach trawy perły,
Zwisają nad ranem.
Zając strąca rosę,
Swoimi skokami,
Bażant znaczy ślady ,
Z ogona piórami.
Świat nam poweselał,
Bo zakwitły drzewa.
Sad już kwieciem stoi,
I skowronek śpiewa,
Gdy nastanie wieczór,
Księżyc blask swój rzuci,
Amor będzie musiał,
Znów do pracy wrócić.
Ma tu ogrom pracy,
Bo młodych przybyło,
Trzeba miejsce zrobić,
Na wiosenną miłość.
Komentarze (11)
Lekki ciepło zielono ...jedni opłakują bliskich inni
cieszą sie bo właśnie obudziło sie nowe zycie....
Jakże pięknie! Jakże wiosennie! :) Mogłabym czytać w
nieskończoność. Pozdrawiam, R.
witaj, bardzo ładny ten wiosenny kalejdoskop, "wiosna
panie sierżancie"
pozdrawiam.
Wiosna, wiosna :) W głowie zielono, pod piórem wesoło
;P Pozdrawiam ;)
wesoło i pogodnie...wiosna to piękna pora i wdzięczny
temat, co ładnie zostało ujęte w wierszu...pozdrawiam
ładny:) ,,Świat nam poweselał"-bo słoneczko świeci
cieszą się dorośli tak samo jak dzieci;)podoba mi
się:) pozdrawiam
Tak, piękna wiosna się rozwija...pomimo żałoby...
tak, tak wiosna we wszystkich sercach :)
Wiosna na całego u Autora :)..Gdzieś "ć" wcieło we
"wrócić".. - detal..Czyta się nieźle.. M.
Ładny, lekki wiersz o wiosennej miłości, proponuję
jednak zmienić trzeci wers w pierwszej
zwrotce(zachwiany rytm,zbyt wiele sylab).Może lepiej
będzie:"czerwony tulipan".Pozdrawiam serdecznie.
a tak kalendarz ułożony, że właśnie na wiosnę każdy
szuka narzeczonej by wspólnie podziwiać
kwitnące drzewa, tak właśnie trzeba.