Wiosna
Siedząc raz w ogródku, przy wiosennym
kwiecie
marzyłam coś zmienić na tym Bożym świecie.
Jak już jestem babcią i wyżej nie rosnę,
to zamienię jesień na pachnącą wiosnę.
Zapytałam Boga, czy to tak wypada,
uśmiechnięty Pan Bóg tak mi odpowiada.
-Ja ten świat stworzyłem. Tak wieki
mijają,
a szczęśliwi ludzie zawsze wiosnę mają.
Niechaj dobrzy ludzie w sercu wiosnę
noszą.
O miłość i zdrowie Pana Boga proszą.
Niech nigdy nie zdepczą wiosennego
kwiatka.
Niech kochają ziemię żywicielkę matkę.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2015-03-19 15:28:48
Ten wiersz przeczytano 2625 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
niech... się dzieje wola Boża :)
spacja po myślniku,
dałabym przecinek po /kwiecie, ziemię/; pozdrawiam
dzisiaj przechodząc przez łąkę,
nadepnąłem trawę - ale przeprosiłem
Pozdrawiam serdecznie
ładny wiersz z mądrym przesłaniem ,pozdrawiam
Dobrzy ludzie zawsze kochają przyrodę i wszystko co
Pan Bóg stworzył:) boli mnie, jeśli niszczy się nasze
środowisko:)