Wiosna idzie....

Wiosna idzie...te same smołą oblane zmory, pożeracze wiary,
wiosna idzie...podobno wtedy kończa sie koszmary, zaczynają śpiewać kwiaty.
Wiosna....jakos nie wierzę w miłość, ucieka tramwajem do nikąd, coraz dalej jest,
a może nigdy nie było.Wiosna idzie.Radujmy się.
Tak boli pustość serca, tak wiele dziur w obrusie spełnienia,
wszędzie złowrogie spojrzenia, ulice pełne krwi, tych, co mieli marzenia.
Wiosna idzie.Rzeki szumią o pięknie natury,
ptaki radośniej mijają nas nad glowami, ten zachód słońca tak piękny, skąpany w purpurze.
A ja już nie mogę kochać, choćbym chciał, odebrałem sobie to prawo,
kilka decyzji, trochę błędów wypaczeń.
I ruszyła lawina mego zatracenia, każdy kwiat, który dotknę spala się,
nie chcę już krzywdzić, a odejśc za wcześnie.Wiosna uleczy wszelkie troski Twe.
Jak plakat na słupie, omijany pośpiesznie,
tak wiosna nadchodzi.I co z tego?!
Wojny nadal się toczą, nadal zabijają ludzie,
bieda skrzypi na progu Babilonu, bogaci pławią się w obłudzie.
Nienawiść i zbrodnia, kłamstwo i kamienowanie człowieczeństwa,
co nam z tej wiosny?Sztuczne myślenie, żałosne reanimowanie radości przy pomocy słonecznych promieni.
Na siłę pocieszanie, że będzie lepiej,
miłości nie ma.Tylko rozsądne dobieranie się w pary, żeby jakos przez życie przebiec.
Wiosna idzie, radujcie się, ślepcy, głuchoniemi, chorzy na marzenia o spokoju,
wiosna idzie.My wiemy.Wszystko jest tak samo, nie powstrzyma tego jeden promień.

autor

rebel

Napisany: 2008-05-05 Dodano: 2008-05-04 12:08:45

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie