Wiosną o jesieni
Dziś mogę znaleźć tylko we
wspomnieniach,
ten żywioł uczuć co zwyciężał spokój,
czas nam emocje na drobne rozmienia,
choć łezka w oku.
Burze są zwykle przywilejem wiosny,
wiele się działo gdy byliśmy młodzi,
by żal nie targał tym życiem dorosłym,
trzeba się godzić.
Bo ono płynie, mija wiosna, lato
i jesień umie wyzwolić w nas szczęście,
a ja niezmiennie kocham ciebie za to,
że ze mną jesteś.
Burz nam nie trzeba by cieszyć się
życiem,
wspomnienia budzi widok zakochanych,
choć miłość z czasem zmienia swe
oblicze,
my tacy sami.
autor
karat
Dodano: 2015-04-26 14:49:49
Ten wiersz przeczytano 1540 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
To prawda"my tacy sami"
Miłego popołudnia Karacie:)
Piękny wiersz.
"
Bo ono płynie, mija wiosna, lato
i jesień umie wyzwolić w nas szczęście,"
bardzo mi bliskie :)
Cały wiersz do powtarzania, bardzo ujął.
Pozdrawiam, Karacie :)
Wzruszajaco o jesieni zycia.
Pozdrawiam cieplutko z daleka.
choć mijają pory życia, prawdziwa miłość nie mija...
pozytywny wiersz, pozdrawiam :)
Bardzo lubię, Karacie, Twój staroświecki styl i takąż
poetycką galanterię.
Gratuluję i pozdrawiam
:)
Twoje wiersze są subtelne i romantyczne:)
Przepiękny romantyczny, taki cieplutki i
subtelny...tyle miłości, oddania i
szczęścia...pozdrawiam serdecznie. dziękuję za miły
komentarz...
Pięknie. Czysta, niezmienna i trwała miłość.
Pozdrawiam.
przepięknie, romantycznie,
świetny wiersz :)
...my tacy sami...To puenta zatracenia, oddania i
bezgranicznej miłości.Piękny romantyczny
"motyl".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Pięknie i optymistycznie:) Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo pieknie,pozdrawiam serdecznie!