Wirtualna magia
Śniegowa zamieć otacza cichy dom.
A wtedy żałość w sercu moim wzbiera.
Chciałbym otworzyć życia nowy tom.
Spotkać chociaż na chwilę przyjaciela.
Lecz wszystko toczy się dawnym rytmem.
Praca, dom i samotność w tłumie.
Może też coś jest z moim biorytmem?
Sam siebie czasem, też nie rozumiem.
Włączam monitor, mój łącznik z
cyberświatem.
Zanurzam się w morzu przyjaznych
pozdrowień.
Najsmaczniej, gdy spotkam się z miłości
kwiatem.
Bo ta dziewczyna jest przyczyną serca
uzdrowień.
Gdyby tak do połączenia światów magii
użyć?
Chciałbym każdego dnia odwiedzać moje
kochanie.
Nie musiałbym już cysterny paliwa
zużyć...
Pozostaje komórka i wirtualne spotkanie.
Oskar Wizard
autor
Oskar Wizard
Dodano: 2013-12-09 12:46:11
Ten wiersz przeczytano 2352 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Z przyjemnoscia przeczytalam:)
Taka magia z odrobiną smutku...Pozdrawiam serdecznie:)
Gdzieś słyszałem że stała
maszyna, z dziurką i napisem
( zastąpi ci żonę)
kto odważny spróbował...
wrzasnął o rety!
I tylko guzik przyszyty – niestety
Pozdrawiam serdecznie
racja teraz jest mało czasu na wszystko pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz,teraz ludzie w biegu i mają mało
czasu aby się spotkać. Dobrze, że są komórki.
Pozdrawiam serdecznie
Lecz wirtualny świat nie odda
tego co zdarzy sie w ramionach
bo miłąs dotknąć trzeba, poczuć
zajrzeć głęboko,prosto w oczy.
I dlatego wielu ludzi ogranicza swoje kontakty ze
światem do wirtualu, nabierając coraz większych
złudzeń, że to prawdziwy świat i uzależniając się od
niego... Nie życzę tego Autorowi. :)
Podoba mi się i pomysł i treść.Najczęściej rozmawiamy
i do siebie zaglądamy przez ten wirtualny świat.-Nikt
już dziś nie jedzie na rowerze z wiązką kwiatów pod
pachą powiedzieć,że kocha-
Pozdrawiam serdecznie .
Przy zamieci śnieżnej kantakt wirtualny jest
zbawieniem w samotności a wirtualna miłość jest bajką
naszej rzeczywistości:)
Dobrze, że istnieje ten wirtualny świat, który choć
nieznacznie, ale w pewnym stopniu zastępuje realny
świat. Pozdrawiam
Powiem tak świat wirtualny też potrafi zranić,do
szczęścia dużo
nam nie potrzeba...
tylko ta pewność
gdzieś w głębi serca
mocno ukryta...
Może dobrze, że jest komórka i wirtualne spotkanie,
gdy "śniegowa zamieć otacza cichy dom"? Jestem na beju
od niedawna, ale dla mnie tu też jest 'smacznie'
(poetycka uczta) i dobrze (życzliwi ludzie). Bardzo
trafił do mnie Pana wiersz. Pozdrawiam:)
Wiersz bardzo ładny i ciekawy. Może czasami lepszy
jest świat wirtualny i piękny, niż rzeczywista
nieznośność. Serdecznie pozdrawiam.
Wspaniały ten twój wirtualny świat:)
Takie małe okno na świat... Kłaniam się 'D