Wirując

W środku mej duszy wirują
oszlałe komórki egzystencji niemocy

na przekór chmurom
wysoko daleko gwiazd nie sięgają stopy

ja płonę milczeniem
me oczy nie żywe żarem karmione

jakże wspaniale karykatury mej duszy pokaże
zniekształcone członki chorobliwej miłości

wam nieludzkim
mą nienawiść uczynię chlebem
byście żyli beze mnie jak bez nocy

czekając na sen
ja nie przybędę

tam gdzie księżyc
pokonam myśli moich chmury

te zielone pierwiastki jak oczu igły
umią mówić strachem głodnych jezior

maluje mą dłonią inny świat
pochodzenia obcego
z innej fali na odległym morzu

już nie kamufluje twarzy arlekina
zbyt mało czasu na strach

odeszłam w bezsensie
bezsilna w sidła życia

Odnajdźcie moje życie,
bo będę tkwić w nicości rasy nazwanej cierpieniem.

autor

Ssolange

Dodano: 2006-12-21 15:44:31

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie