Wiwenda po kęsu

"Wiwenda po kęsu".
12.05.2016r. czwartek 12:17:10

Wiwenda po kęsu,
Czyli wyżywienie po trochu
Może nas skonfundować
I unieść ponad nowe trendy.
Było różnie,
Były i husarskie chorągwie,
Ale jadło zawsze było zaskakujące.

Historia jadłem się toczy,
Ale z chleba i masła
Zrezygnować nie zrezygnowali,
A kiszki marsza grają,
A ludziska jedzą jakiś staropolski specyjał.

Nie do ocenienia jest poziom łakomości,
Gdy wśród gości
Coś na znak pełnej konsternacji zagości.

Wiele na co dzień spraw,
Ale ty kucharzów znów spraw,
Że rarytas onieśmieli
I w białej niewinności bieli
Znów sztućce pójdą w ruch
I wypełnią cały łakomczuszy brzuch.

Nie zatraćmy człowieczeństwa
I z entuzjazmu, wypływającego z dzieciństwa.
A zwykłe marzenia
To odciąć się od krzyku
I mieć nabitą kiełbaskę na patyku.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-05-12 Dodano: 2016-05-14 10:38:06

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie