Wizja
w rozdartej czasoprzestrzeni
układa się rzeczywistość
do snu
drążąc neuronów kanały
marzenia rozsadzają
mózg
śmierć milczy
chłodnymi palcami
zaciska tętniące wciąż
życie
krwawymi łzami
czas płynie
i płonie
las dusz
niemym wyciem
autor
Miśka C.
Dodano: 2008-12-17 15:52:50
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wizja niedokończona, każdy dalej moze ją
prowadzić.Ciekawie napisane!
Dziękuję za pochlebne opinie. W wolnym czasie postaram
się Was odwiedzić :]
ojj,wiele tego,wiele,pozdrawiam ciepło
Ciekawa wizja, ale mysle, ze bardzo prawdziwa. Podoba
mi sie. Pozdrawiam.
ładnie, ciekawa chodź przerażajaca wizja:))