WIZJA NIEBYTU
Adekwatnie do sytuacji ...
żyjemy – kwiat bez woni
ja – z pomysłem na chwilę bieżącą
życie towarzyszy nam
kwiat pochyla swój kielich
ja prostuję niezgrabną postać
absurdalna natura
kwiat usycha – bez deszczu
dłonie podpierają głowę – bez myśli
niepogoda mi sprzyja
wątły kwiat już nie żyje
moja obojętność zwiastuje stagnację
koniec współistnienia
nieżywy – kwiat nie ozdabia
ja – w miejscu spoczynku pogrzebany
czy po nas zostanie ślad?
haiku podsumowujące wiersz
kwiat bez zapachu
i ja jeszcze błądzący
milkniemy w śladach?
Z góry dziękuję czytającym i jak zwykle proszę o wnikliwe uwagi.
autor
sturecki
Dodano: 2024-03-10 10:27:03
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Zostaniemy!
Wysoko cenie Twoje zlote i madre refleksje. :)
Popieram calym sercem komentarz AAnanke. :)
Serdecznosci, Staszku. :)
Podumałam i wróciłam do Twojego wiersza.
Pare pożółkłych listów pisanych na kolanie, tyle po
nas pozostanie.
Witaj Staszku
W pamięci zostaniemy wtedy gdy na to zasłużymy - mądre
rozważania nad życiem człowieka Pozdrawiam serdecznie
Plus
"czy po nas zostanie ślad?"
Zostanie, w pamięci.
Pozdrawiam :)
Wszystko jest względne Staszku.
Z podobaniem:)
Za AAnanke podpisuję się po jej komentarzem, z
serdecznościami, pozdrawiam
Kwiat usycha bez deszczu a my ludzie bez miłości, bez
niej zapadamy się w niebyt. Tyle po nas zostanie ile w
pamięci ludzi którzy nas kochali, kochają :D +
Kłaniam się.
Przemijanie wpisane jest w życie.
Wiersz zatrzymuje w zadumie.
Pozdrawiam serdecznie
Tak, mądra refleksja, tak dokładnie jest ze światem
kwiatów i ludzi, pozdrawiam ciepło.
Ślad zostanie tak długo, jak długo będziemy w sercach
i pamięci najbliższych, może też znajomych...reszta
ludzi nawet nie wie o naszym istnieniu...trzeba być
celebrytą, żeby pamiętały tłumy i
encyklopedia...Pozdrawiam Staszku :)
Biologicznie, jeśli nic wie nie przytrafi, odchodzimy
w późnym wieku, często niesprawni fizycznie,
intelektualnie, zniedołężnieli, samotni. W takim
przypadku dla niejednego niebyt jest wyzwoleniem.
Niestety przytłoczeni dramatami, których nie potrafią
rozwiązać, w taki niebyt wybierają samobójcy, bo też
chcą się od nich wyzwolić.
Pozdrawiam i dzięki za odwiedziny moich wierszy.
Każdy człowiek zostawia po sobie ślad niektórzy dobry
niektórzy zły...nasze życie podobne do kwiatów...miłej
niedzieli.
Dziękuję
Był Pan niezmordowanym komentatorem naszych wierszy i
wierszyków. Zadał sobie wiele trudu i poświęcił czasu
do tego sam pisząc ciekawe, refleksyjne i
nieszablonowe utwory.
A może uda się jeszcze ocalić...
a pamięci nam zniszczyć nie mogą
Serdeczności:))
Mam takie zdanie jak Mily. Ślę moc serdeczności i
uśmiechów:)