Wizja swej śmierci
Szanse masz, byc ulepszyc ten świat, wiec wykorzystaj ją...
Czasem widzę swoją śmierć
stoję na trawie
ku niebios bramie
i uśmiecham sie niesłychanie
choć dusza od ciała odzielona
raduję sie wielce
że znaleśc sie tu mogłam
w tym momencie
że dano mi życie by umrzeć potem
by patrzeć z góry jak inni mnie kochali
by wiedzieć choć w górze dobiero
że wiele by mi na ziemi dali
lecz człowiek docenia coś
dopiero wtedy gdy to straci...
czy umierać to żyć ?
o to jest pytanie...
autor
Madelayne_90
Dodano: 2007-05-02 19:12:37
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Twój wiersz dał mi do myślenia... bo myśląc o śmierci,
myślimy o czymś złym, a Ty to przedstawiłaś w sposób
piękny... bo takie są koleje życia i nie cierpisz z
tego powodu,lecz się radujesz... i to właśnie jest
piękne;)