Wjosna

Mdłość mam w ustach schowaną
Chciałbym ją zza czoła na zewnątrz
Nie tej wiosny
Nie tym razem
Nie dam rady

Pierwszy raz pomyślałem
O wietrze znad Berlina jak o bryzie
Jednak wszystko popsuł brudny, czarny, kwaśny deszcz

Rok dorasta, bocian wraca
Gra w zielone szlachta z miasta
A ekolodzy na moim bloku posadzili dmuchawce

Za karę, zielony pokój jest za karę
Za karę, mdłe zielone liście są za karę

Ja o bełcie tylko marzę
W żołądku mam marzec
Niechże się wyleje przez me usta cały garnek

I niech się dziwi dozorczyni
Czym rzygają dzisiaj młodzi

– A ty masz dość tylko tego miasta gnoju! A ja chorób, niepogody, bliskiej śmierci, mrozu
- Ty nic nie wiesz, zamień myśl

My elita głów marzących
Gdy maj się poda do dymisji
Podmienimy tron na swój
I świat się myślą naszą odkazi

Mgłą się spowiją ulice i bulwary
Wrócą wśród nieprzeciwmgielnych latarni spacery
Amen i żeby powiało czymś mroźnym i świeżym

Tylko wtedy, właśnie wtedy, to miasto będzie nasze

Potem stanąłem na światłach
Zamigało czerwone
I skończył się świat

Tak się kończą światy

*funkcjonuje również jako tekst piosenki

autor

sirpsycho

Dodano: 2009-12-21 18:40:55

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie