Właściwa droga...

Jeśli ktoś prawdziwie kochał... Jeśli ktoś prawdziwie cierpiał... zrozumie sens... tego wiersza :* Dedykuję Go Iwonce...:) 3m się mała :*

„Te wszystkie słowa z nienawiści ludzkiej spalone,
a serce od wielkiego żaru rozpalone…
ręce od ran ciętych zniszczone,
oczy podkrążone…
W tym wszystkim powoli tonę,
Zatapiam się jak okręt na morzu…
Rozbijam się jak samochód na rozdrożu,
Ginę w dymie,
Zlewam się ze światem…
Brak słów,
Brak myśli,
Brak żaru…
Dość ran ciętych,
Pitych z żalu browarów,
Dość nocnych koszmarów…
Nie pozwolę więcej przytłoczyć tym się…
Ja już nie chcę,
Już nie mogę…
Czy ktoś z Was pomoże mi,
Odnaleźć właściwą życia drogę?...”

pozdro 4 ziomki z GDA,M-OWA... LUBLINA,WROCKA,WA-WY...I KROSNA :D :*

autor

KfiAtUsZeK

Napisany: 2004-11-13 Dodano: 2004-12-13 20:12:01

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie