Własny świat

Szukać sensu...
Podchodząc do starej komody,
Chwytając za szkatułkę, w której ukrywam moje smutki,
Wytrząsam z portfela ostatnią prawdę,
Doszukując się kłamstw,
-Proszę Pana?-pytam modląc się.
-Czy Pan jest?
-Kiedy mam uwierzyć?
-Ciurkiem leci mi krew z tęsknoty, którą sam wybrałem.
Taki pytania zawieram w tekście swoich własnych wartości.
No właśnie zadaję pytania,
czy owe wartości posiadam?
Nie jestem już człowiekiem, który z czystym sumieniem potrafi powiedzieć-żyję.
Ja już przeminąłem w świetle starej żarówki.
Ginę topiąc się we własnym swetrze.

A przecież tak bardzo chciałem kochać.

autor

Kurt

Dodano: 2006-10-08 09:40:44

Ten wiersz przeczytano 354 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie