Wnuczka

Jaki spokój drzemie w twojej główce,
gdy zasypiasz na mojej poduszce,
wiem, że wtedy rośniesz i wędrujesz,
przyglądając się trawce i mrówce.

Delikatnie oddychasz, miarowo,
czasem oczka otworzysz ciekawie
i zasypiasz bez trudu natychmiast,
a ja patrzę z podziwem, kochanie.

Chociaż jesteś niedługo na świecie,
radzisz sobie, tak jak tylko możesz,
potrzebujesz miłości, spokoju,
i opieki z nieba Matki Bożej.

Jak nie kochać cię, no, powiedz sama,
nie poświęcać ci każdej minuty,
rośnij zdrowo, przyjaciół masz wkoło,
niech śmiech dźwięczy,dom omija smutek.

Wkrótce zaczniesz świat poznawać sama,
kuchnię, pokój i całe podwórko,
jeśli włoski mieć będziesz jak babcia,
może nazwą cię rudą wiewiórką.

autor

fryzjerka

Napisany: 2007-10-07 Dodano: 2007-10-07 00:06:49

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie