wódka

wódki łyk
wspomnienia topię
w szklance bez dna
oplatając palcami ciepłe szkło
dotykam Cię ostatni raz

pozwalam wrócić tamtym chwilom
i znów palący przełyk smak
krew pulsując rozpycha żyły
wysokoprocentowym szaleństwem
obłąkany taniec rozrywa serce
dziś już nie szczęściem

kolejny łyk
przeprowadza na drugą stronę
gdzie niby spokój pozwala zasnąć
a rano obudzi mnie kac

tylko, że dziś nie myślę
o tym
co jutro

autor

M A R U Ś K A

Napisany: 2005-08-07 Dodano: 2005-08-21 23:25:53

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie