Wojna- olimpiada.
Ze smutkiem oglądam,
świat cały szaleje.
Ku czemu podąża,
i jakie ma cele.
Wojna
Olimpiada
To chwila upojna
Czy równa jej zdrada
Łzy cisną się same,
Oczy barwę tracą.
Widząc taki dramat,
ale czemu, za co.
Wojna
Olimpiada
Raz chwila upojna
Innym razem zdrada
Ręce darmo proszą,
o chwilę radości.
Cierpieniem się wznoszą,
ku doskonałości.
Wojna
Olimpiada
Siła bólem zbrojna
Zdradę nań nakłada.
Poorane twarze,
zniszczone pragnienia.
Co męczyć nam karze,
prawdziwe sumienia.
Wojna…
Olimpiada…
Komentarze (2)
hmm...radosc i smutek ...tu ludzie walczą o medal ,tam
o życie...Dobry wiersz
Bardzo oryginalny pomysł, komentarz do obecnej chwili,
udany wiersz, "Wojna/Olimpiada" narzuca świetny rytm.