Wojna o Płomień

jestem pijanym poetą
enklawą dla nikotynowego smutku
wyzwoleniem dla odurzonych pragnień

znalazłem imiona dla wszystkich drzew i kwiatów
znalazłem imię dla ciebie
odkryłem płonącą prawdę

dziś wiatr spogląda na mnie
skryty pod płaszczem białej nocy
każdego ranka
delikatnie
bezboleśnie
namiętnie
dotyka mnie opętaniem

wzlatuję i upadam
wysoko
upadam
wzlatuję
nisko

niech i tak będzie
niech nie będzie nieba
niech nie będzie słońca
niech nie będzie nocy
niech i mnie nie będzie
jeśli wolisz

wybierz
nie pomyl się
jeśli potrafisz
na zawsze
na niby
prawdziwie
boleśnie
do granic świadomego bólu

słyszę jak mnie wołają
oni one wy wszyscy my razem osobno
jestem przygotowany do wojny


„Wojna o Płomień”

autor

Devko

Dodano: 2005-02-06 23:21:00

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie