wojna o umysł

lata wstecz...

w bezruchu leże skrepowany
w eksperymencie jakiejś psychozy,
szepty oplatają mnie w obrazkach
przenikając do umysłu.

chęcią naprawy mnie, budują od nowa
podwaliny intelektu a ja ani drgnę,
nie zdradzę się.

gdy skończą podobno oddadzą mnie światu
przekonani chwaląc się-on zdrów
a ja wtedy maskę zrzucę pokaże uśmiech
żem niezdobyty obalając ich mit.

podpale świat który wtłoczyć mi chcieli
i zacznę żyć jak chce a nie jak muszę.

autor

D.A.R.E.K.

Napisany: 2009-04-14 Dodano: 2011-04-10 11:31:11

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie