Wołanie do Ciebie...

To wszystko jest takie tajemniczne, mroczne i fascynujęce.
W tym wszystkim jednak brakuje tej iskierki, która połączyła by to w całość.
Ta iskierka kiedyś pewnie nadejdzie - narazie pozostaje nam razem oglądać gwiazdy, który są nieskazitelnie piękne...
Piękne jest z resztą wszystko co oglądamy razem: las, a raczej drzewa które się na niego składają.
Las - to najczęstsze miejsce naszych spotkań, w nim czujemy się bezpieczni pewnie dlatego, iż nie widać już słońca.
Wtedy życie zaczyna biec jak szalone i wszystko biegnie, bo w to wierzę...
Kiedy obejmujesz mnie i całujesz nie liczy się już cały świat - znajomi, rodzina, przyjaciele.
Bo tylko ty jesteś istotą potrzebną mi do życia jak tlen...
I chce abyśmy czuli to razem.
Ciągle myślę, czy Bóg w końcu dostrzegł me cierpienia czy to tylko chwilowa radość?
Nie chcę już więcej rozmyślać - ale jeśli to czytasz wiedz, że ten wiersz nie powstał bez przyczyny i ma w sobie głębię, którą potrafisz rozszyfrować tylko Ty i ja.
Pamiętaj, że jesteś najwspanialszą osobą jaką poznałem, i postaraj się choć troszkę by pokochać mnie tak jak ja pokochałem Ciebie...
Niech to ja, już na zawsze będę numerem jeden i nie szkicuj mnie w swoim życiu a wyryj na zawsze...

autor

hapotam

Napisany: 2007-04-21 Dodano: 2007-06-09 09:48:24

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie