Woleliśmy wybrać ciszę

Zygmunt Jan Prusiński


WOLELIŚMY WYBRAĆ CISZĘ


Przez stragany owoców i warzyw
przebrnęliśmy te dwa lata.

Przez barykady poezji
też przebrnęliśmy cudem.

Łakomy kęsek nie został
zjedzony z obu stron.

Miłość była i znikła -
jak znikają motyle.

Sumienny czas przekroczyliśmy
zdawałoby się że iskrzą oczy
że dla nas palą pastwiska
że miłość tysiąclecia
nie rdzewieje.

I na ten krzyk wewnętrzny uczuć
siadła sroka i się śmieje -
jacy to byliśmy naiwni pisząc wiersze
zatłamszeni i niespokojni
wybitnie niedojrzali
w arterii świateł
i w altance dla zakochanych.

I był oszałamiający huragan uczuć
gdzie nicość nic nie znaczyła.

Ku sobie jak ku modlitwie biegliśmy
wciąż nieoznaczoną drogą pojmowaną.

By nagle pęknąć jak balon zaczepiony
o małą gałązkę akacji...


31.1.2014 - Ustka
Piątek 13:25

autor

Zygmunt Prusiński

Napisany: 2014-01-31 Dodano: 2014-02-21 15:22:15

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie