Wolno opadają
malujesz piórem
nie tylko drzewa
one
liście gubią
jakby ktoś
w nie strzelał z procy
wolno opadają
na chodniki
z bólu
pod butami szeleszczą
po zimie
nikt o nich
nie pamięta
życie
jest jak przyroda
wiosną kwitniemy
jesienią
czujemy zmęczenie
opadamy z sił
wielu z nas
odchodzi bezpowrotnie
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2020-01-18 05:49:29
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Życie ludzkie jak liść. Nic z niczego się nie wzięło.
Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Trafne porównanie naszego życia do pór
roku. Pozdrawiam cieplutko, miłego weekendu:)
Dobrze ujęty temat przemijania Waldi. Przemijamy jak
pory roku. Pozdrawiam ciepło
Jesteśmy jak drzewa, jak liście i jak pory roku.
Bardzo ładny wiersz. Przemijamy po prostu.
Pozdrawiam serdecznie :)