Wolność

Wolność na świecie jest jak żarzący się płomień
Wielu burz potrzeba,
aby wreszcie zaczął się palić ogniem czystym
I wzruszać człowieka swoja pozorną wielkością
Lecz gdy przychodzi pora jego odejścia
Gaśnie szybko jak tchnienie
A urzeczony jego blaskiem człowiek
traci nierzeczywiste szczęście
i dostrzega jego ulotność
Wtedy czuje się skrzywdzony przez wolność
na którą tyle czekał
by teraz odeszła w jednej kropli wody
Bo jak ogień daje złudzenie wielkości spraw ziemskich
Tak wolność jest istotą wiecznego więzienia
Człowiek, który uwalnia się od wszystkiego,
zostaje tylko pustym płomieniem,
bez swojego wczoraj i jutra
Lecz dziś niedługo zgaśnie...
I wtedy pozorna wolność
okaże się być tylko zniekształconym spojrzeniem na świat
żyjmy więc jak potężny las - miejmy wolną duszę,
lecz serce poświęćmy na działanie

Julka. Ona zrozumie

autor

oFca

Dodano: 2004-11-01 14:55:50

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie