Wolność

Jestem jak ptak wolna i nieosiągalna.
Niebo jest moim domem.
Tam znajduje spokój i ukojenie.
Błądzę po przestworzach wypatrując przyszłości.
Lecz o dziwo nie zastanawiam się nad tym co przyniesie jutro.
Żyję chwilą.
I będę nią żyła tak długo, aż na mojej drodze szczęścia i wolności nie pojawi się ON.
Ptak tak samo nieosiągalny jak ja.
Razem będziemy lecieć w przestworza.
Wspólnie budując szczęście.

autor

katunia

Napisany: 2004-03-07 Dodano: 2005-03-02 13:44:44

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie