Wolnym być, sobą być

Jestem tym kim chcę,
sztywne schematy mało interesują mnie.
Życie na pokaz nudzi mnie,
dlatego sprzeciwiam temu się.
Słyszę wciąż: wszyscy tak robią!,
ale ja to nie wszyscy, podążam własną drogą.

Wściekasz się, mówisz: ona zwariowała!
Dlaczego? Bo w końcu wolnym człowiekiem się stała?
Może zazdrościsz jej, w głębi serca podziwiasz,
za to, że potrafiła stać się szczęśliwa.
Wmawiasz sobie: to głupie,
bez sensu życie takie!

Lecz cóż to? Niepokój, sumienie gryzie,
czyżby podświadomość przerwała swe milczenie.
Czas spojrzeć prawdzie w oczy,
zostawić to co było, podnieść głowę,
kroczyć odważnie w jasną życia stronę.

To dla pewnej osoby, dzięki której zrozumiałam, że w życiu trzeba być sobą, nie bać się i odważnie walczyć o swoje :)

autor

puszek559

Napisany: 2009-06-22 Dodano: 2009-06-25 13:47:33

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie