WOŃ CUDOWNA

Niech mój oddech odbija się echem;
Niech białe szczyty gór,
Brązowym ciągną się pasmem.
Między kłębami okrągłych chmur,
Słychać ptasi,gołębi chór.
Jak słońce unoszę się szczęściem,
Jak biecie serca-rozbrzmiewam.
Jestem wszystkim co piękne,
Czuję,że się rozwijam.
Ulatuję w przestworza-niczym zapach,
Wonią nektarów ziemskiego kwiatu.
Kocham uniesienie pojedyncze,
Choć jest go pół światu.
Odkrywam nieznane lądy,
Przemierzam bezkresne morza.
Jak ptak-wzbijam się do góry,
Jak dym kominowy-ginę w przestworzach.
Jak serce w sercu rozkochane,
Tak sercem serce jest kochane.
Miłością w przyjaźni połączony,
Przyjaźnią na miłości rozpoczniony.

autor

spandrx

Napisany: 2007-08-22 Dodano: 2007-08-22 10:36:56

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie