wróć
może wrócisz
choć na chwilę
obudzimy znów motyle
koniczynę tą czerwoną
weźmiesz w dłonie
znowu natrzesz
sobie skronie
zapach miodu
wonnej łąki
gdzieś na szczycie
tam gdzie ptak
zaśpiewał nam o świcie
powróć choć
na jedną chwilę
obiecuję miły
obudzimy znów motyle
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-03-13 15:45:50
Ten wiersz przeczytano 1308 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Pięknie, romantycznie, pozdrawiam:-). Dzíękuję za
wizytę u mnie.
Składnie i ładnie.
Kochani dziękuję za komentarze
miłej nocki wszystkim życzę :)))
Romantycznie i cieplutko.Pięknie chcesz budzić
motylki.Pozdrawiam:)
Cieplutko przy takiej poezji... +++
Pozdrawiam
romantycznie rozkosznie i miłoście i po cóż więcej -
brawo
pozdrawiam
Lubię takie romantyczne wiersze. Pozdrawiam.
Pozdrawiam Sabinko:)
Sabinko bardzo romantycznie i ciepło :)
Lubię czytać Twoje wiersze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Romantycznie się zrobiło, że aż miło:)
Ach, jak romantycznie :)
pięknie i romantycznie...zmysłowo obiecujesz:)
pozdrawiam
Ładny,choć ja też usunęła bym =obudzimy znów
motyle=lecz to tylko moje zdanie.Czasami koledzy z
beja dobrze radzą,natomiast dla autora ten właśnie
,,szczegół'jest najważniejszy.I to własnie dlatego
pisał swój wiersz.Znam to z autopsji.:}
Obudzić motyle niech lecą do nieba, ale bujać
nierozumienie ? bo tak nie potrzeba.
Dziękuję Andreasku
poprawiłam jak chciałeś :))