,,wsłuchując się

Siedzę i słyszę..
jak czajnik wiruje na gazie,jak wiatr za oknem tańczy walczyka, jak gwiazdy srebrzystą swą pieśń odśpiewują, jak liście do snu się kołyszą,jak woda z kranu powoli kapie,jak cicho zegar odmierza czas mego życia.
Siedzę i słyszę.. jak powieki przymykają się,
swój oddech,bicie serca,szelest włosów.
Siedzę, ale nie słyszę tego, co słyszeć powinnam:
że właśnie w tej chwili umiera człowiek,
że teraz bójka za oknem toczy się,
że żebrak o kromkę chleba prosi,
że złodziej z kogoś domu coś znowu wynosi,
że bezdomny o dach nad głową zabiega,
że właśnie aborcja dokonuje się,
że diler znowu brudny towar sprzedaje w tunelu,
że ci,którzy się kochali kładą temu kres,
że znowudziecko nie ma,co jeść,
że po raz kolejny grzeszy serce me.
Że wołasz mnie...
A ja znowu zagłuszam tym światem święte słowa Twe.

autor

ladybird

Napisany: 2007-09-11 Dodano: 2008-05-19 22:19:22

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie